Tak długo jak żyjemy, tak wiemy i zdajemy sobie sprawę, że życie nie jest sprawiedliwe. Mamy chwilę słabości i załamania w momencie ciężkich prób jakie na nas spadają. Czasami sobie z nimi radzimy lepiej, czasami gorzej. Jednak pod wpływem emocji nie raz krzyczeliśmy: To nie fer!
Mówimy że sprawiedliwości na tym świecie nie ma, że sprawiedliwość jest jedynie w niebie, że sprawiedliwy jest jedynie Bóg. Ale co tak naprawdę mamy na myśli? Co dla nas oznacza sprawiedliwość? Czy jest to dla nas wyrównanie szans z tymi, którzy się mają za lepszych od nas? Czy może jest to zemsta za krzywdy jakie doznaliśmy? Sprawiedliwość ma wiele znaczeń.
- Ale czy Bóg jest sprawiedliwy? Każdy chrześcijanin odpowie tak.
- Ale czy Bóg był sprawiedliwy, w momencie wyboru Narodu Wybranego na Swój lud? Powiemy że tak, ponieważ miał do tego prawo, jako stworzyciel świata i wszystkiego co go napełnia.
- Ale czy Bóg jest sprawiedliwy, w momencie wyboru ludzi do zbawienia? W dalszym ciągu potrafimy powiedzieć tak, ale już nie z takim przekonaniem jak wcześniej.
- Ale czy Bóg jest sprawiedliwy, w momencie wyboru jednych do zbawienia, którym okazał łaskę, a innych do potępienia, którym już łaski nie okazał? Powiemy że nie, że nie jest to sprawiedliwe, że Bóg tak nie postępuje.
Niestety, nasze oddanie całej decyzyjność Bogu kończy się w momencie… Uwielbienia bardziej człowieka, niż Boga. Uważamy, że sprawiedliwością jest okazanie łaski wszystkim, i to od nas – ludzi zależy, czy łaskę przyjmiemy. Jednak czy byłaby to sprawiedliwość, wobec ludzi którzy doświadczyli cierpień z ręki innego człowieka tutaj na ziemi? Pan mówi że pomsta należy do Niego:
19 Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę – mówi Pan.
List do Rzymian 12,9
W Księdze Objawienia mamy napisane:
9 A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu słowa Bożego i świadectwa, które złożyli.
10 I wołały donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi?
Księga Objawienia 6,9-10
Można się zastanowić czy Bóg w tym momencie jest sprawiedliwy, wymierzając karę ludzkości? Pan mówi:
11 I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze przez krótki czas, aż dopełni się liczba ich współsług i braci, którzy mają zostać zabici jak i oni.
Księga Objawienia 6,11
Zatem jest pewna grupa ludzi, która ostatecznie przyjmie Jezusa jako swojego Zbawiciela i poniesie za to śmierć. Nie ma jednak mowy, że będą to wszyscy. Czy jest to sprawiedliwe?
Wracając do Starego Testamentu, czy sprawiedliwe jest to, że nikt z pierworodnych w Egipcie, z Izraela nie umarł, tylko Egipcjanie? Czy jest to sprawiedliwe, że tylko oni pomalowali swoje wejścia krwią baranka, dzięki czemu śmierci ominęła ich domostwa, a domy Egipcjan już nie?
7 Potem wezmą z jego krwi i pokropią oba węgary i nadproże domu, w którym będą go spożywać.
12 Gdyż tej nocy przejdę przez ziemię Egiptu i zabiję wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu, od człowieka aż do zwierzęcia, a nad wszystkimi bogami Egiptu dokonam sądu, ja, PAN.
13 A ta krew będzie dla was znakiem na domach, w których będziecie. Gdy bowiem ujrzę krew, ominę was i nie dotknie was plaga zniszczenia, gdy będę zabijał w ziemi Egiptu.
Księga Wyjścia 12,7, 12-13
Czy sprawiedliwe jest to, że Jezus przelał swoją krew tylko za swój lud? Że umarł tylko za wybranych? Że umarł tylko za ich grzechy?
21 I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.
Ewangelia Mateusza 1,21
14 Ja jestem dobrym pasterzem i znam moje owce, a moje mnie znają.
15 Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce.
Ewangelia Jana 10,14-15
48 Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.
Dzieje Apostolskie 13,48
Sprawiedliwość Boża ma na celu, odpłacenia tym, którzy krzywdzili i wyniesienie tych, którzy byli krzywdzeni. To jest Boża wola i tylko Jego decyzja nad kim Pan się zlituje, komu ofiaruje Swoja łaskę, kogo ukarze. Dziś chrześcijanie doszukują się sprawiedliwości, upatrując i kierując się humanizmem światowym, gdzie jednostka jest stawiana na równi, lub wyżej niż Bóg. Nie naszą rolą jest ocena suwerenności Boga, Jego decyzji i sprawiedliwości.